منوی دسته بندی

بهینه سازی کاهش کنجاله سویا در جیره طیور

مطالعات علمی نشان می‌دهد که متخصصان تغذیه طیور می‌توانند با موفقیت و با خیال راحت سطوح کنجاله سویا را با گنجاندن صحیح اسیدهای آمینه کاهش دهند. قیمت کنجاله سویا بالا و پر نوسان است. کاهش سطح پروتئین خام در جیره و افزایش استفاده از اسیدهای آمینه سنتتیک (کریستالی) می تواند راه موثری برای کنترل این دو چالش اصلی باشد.

در پرورش متراکم جوجه های گوشتی، پروتئین خام یک جزء حیاتی از جیره است. با این حال، پروتئین خام هضم نشده و اسید اوریک، محصول متابولیسم نیتروژن هستند که به محیط زیست دفع می شوند و تأثیر منفی بر اکوسیستم دارند.

علاوه بر این، وابستگی ما به کنجاله سویای آمریکای لاتین به عنوان منبع اصلی پروتئین برای جیره طیور در دنیا به دلیل ناپایدار بودن به طور فزاینده ای مورد انتقاد قرار می گیرد. کاهش پروتئین خام یک راه ساده برای کاهش انتشار نیتروژن است که منجر به کاهش هزینه های خوراک و بهبود شاخص های زیست محیطی می شود.

 بیشتر بخوانید:
فرمولاسیون خوراک جوجه های گوشتی تحت فشار اقتصادی؛ هنگام فرموله کردن جیره برای جوجه های گوشتی با عملکرد بالا، تعادل بین تامین دقیق نیازهای پرندگان و دریافت… بیشتر

دانش مورد نیاز در مورد احتیاجات اسیدهای آمینه

کاهش سطح پروتئین خام در جیره طیور باید به صورت متعادل انجام شود. این به این دلیل است که کاهش محتوای پروتئین خام  باعث کاهش مقدار اسیدهای آمینه در جیره می شود. به همین دلیل است که جیره طیور باید با اسیدهای آمینه کریستالی خاص تکمیل شود تا عرضه محدود اسیدهای آمینه باعث کاهش عملکرد طیور نشود.

معمولاً ازاسیدهای آمینه ال لیزین، دی ال متیونین و ال ترئونین در جیره طیور استفاده می شود. علاوه بر این، می بینیم که ال ایزولوسین، ال والین و ال آرژنین تولید شده به صورت صنعتی به تدریج وارد جیره طیور می شوند.

بنابراین دانش دقیق از نیاز تمام اسیدهای آمینه و زیست فراهمی منابع مختلف این اسیدهای آمینه برای کاهش موفقیت آمیز پروتئین جیره ضروری است. در حالی که این دانش در حال افزایش است، هنوز برخی شکاف های علمی در مورد محتوای پروتئین بهینه و نیازهای اسیدهای آمینه برای جیره های مختلف و مراحل مختلف تغذیه وجود دارد. اطلاعات برای حداقل نیاز اسیدهای آمینه غیر ضروری نیز محدود است.

در حالی که پرنده می تواند (در برخی سطوح)  این اسیدهای آمینه غیر ضروری را تولید کند، یک رژیم غذایی کم پروتئین می تواند به طور قابل توجهی محتوای گلایسین و سرین جیره را کاهش داده و نیاز اسیدهای آمینه سنتزی درون زا را بیشتر کند و به طور بالقوه عملکرد را کاهش دهد.

دو اسید آمینه گلایسین و سرین می توانند به یکدیگر تبدیل شوند. در نتیجه، توصیه های غذایی اغلب به صورت گلایسین+ سرین یا گلایسین معادل بیان می شود. در برخی مناطق (به عنوان مثال، آمریکای لاتین)، گلایسین کریستالی به تدریج به جیره اضافه شده است ولی در اتحادیه اروپا، گلایسین یک ماده طعم دهنده طبقه بندی شده است. به طور کلی در عمل این بدان معناست که جیره باید دارای حداقل محتوای گلایسین+ سرین باشد، در غیر این صورت گلایسین و سرین ممکن است محدود کننده رشد شوند.

جایگزینی کنجاله سویا با افزودن گام به گام اسیدهای آمینه

برای تولید جیره های پایدارتر و مقرون به صرفه تر، مطالعه ای برای بررسی اثرات جایگزینی نسبی کنجاله شویا با اسیدهای آمینه کریستالی برای برآوردن نیازها انجام شده است. اسیدهای آمینه کریستالی به متخصصان تغذیه اجازه می دهد تا تعادل اسیدهای آمینه را در رژیم غذایی بهبود بخشند و در عین حال پروتئین اضافی را کاهش دهند. یک مطالعه دیگر با هدف تعیین اینکه آیا حداقل محتوای گلایسین+ سرین در تمام مراحل تغذیه جیره‌های جوجه‌های گوشتی ضروری است یا خیر انجام گرفت.

در هر دو مطالعه، محتوای پروتئین خام به ترتیب 20.1٪، 19.2٪ و 17.3٪ برای رشد-1، رشد-2، و جیره پایانی کاهش یافت. محققان سپس عملکرد رشد، مصرف خوراک، راندمان خوراک، بازده لاشه، دفع نیتروژن و ضایعات کف پا در مراحل مختلف رشد را مورد مطالعه قرار دادند.

  • مرحله پیشدان: 0-9 روزگی
  • مرحله رشد 1: 9-21 روزگی
  • مرحله رشد 2: 21-31 روزگی
  • مرحله پایانی: 31-41 روزگی

در مطالعه 1 (1860 پرنده) اثر جایگزینی نسبی کنجاله سویا در جیره های بر پایه ذرت-کنجاله سویا با افزودن گام به گام اسیدهای آمینه کریستالی برای برآوردن نیازهای هشت اسید آمینه محدود کننده اول (از جمله گلایسین+ سرین) مورد بررسی قرار گرفت. همه پرندگان با جیره آغازین یکسان (22.8٪ CP) تغذیه شدند. در طول هر دو مرحله رشد و مرحله پایانی، محتوای پروتئین خام (تا 2.1٪) با افزودن گام به گام اسیدهای آمینه کریستالی در تیمار مختلف کاهش یافت.

مطالعه 2 (1488 پرنده) این فرضیه را آزمایش کرد که حداقل محتوای گلایسین+ سرین در جیره جوجه های گوشتی مورد نیاز چقدر است. جیره ها با یا بدون گلایسین کریستالی فرموله و در برابر یک جیره ساده (فقط با ذرت و کنجاله سویا) یا یک جیره پیچیده (با ذرت، گندم، کنجاله سویا و کنجاله کلزا) آزمایش شدند.

عملکرد بهتر پرنده

در طول این آزمایشات، همه پرندگان سالم به نظر می‌رسیدند و هیچ بیماری آشکاری ثبت نشد. مرگ و میر در بین تیمارها تفاوتی نداشت و کم بود (میانگین کل تیمارها 0.8 ± 2.3 درصد).

فرض بر این بود که عملکرد در میان تیمارهایی که پروتئین خام آن ها کاهش یافته بود و مقدار هشت اسید آمینه محدود کننده اول  از جمله گلایسین و سرین کامل تامین شده بود، بی‌تأثیر باقی می‌ماند. طبق نتایج به دست آمده کاهش پروتئین در کنار تامین اسیدهای آمینه مورد نظر مانع افت عملکرد پرنده شد.

در مطالعه 1، کاهش محتوای پروتئین خام و افزایش تدریجی اسیدهای آمینه کریستالی منجر به موارد زیر شد:

  • افزایش وزن بدن ، افزایش میانگین وزن روزانه و افزایش متوسط مصرف خوراک روزانه در مرحله رشد-1، رشد-2 و مرحله پایانی، بهبود یافت.
  • فراوانی بالاتر نمره صفر (بدون ضایعه کف پا) در پرندگان.
  • بهبود وزن و عملکرد لاشه.
  • استفاده بهتر از نیتروژن در جیره(59.9 در مقابل 65.9 درصد)، بهبود 10 درصدی در تیمار حاوی کمترین مقدار پروتئین خام جیره مشاهده شد. دفع کلی نیتروژن در مقایسه با شاهد 16 درصد کاهش یافت.

در مطالعه 2، نگاهی به محتوای گلایسین+ سرین نشان داد که:

  • ضریب تبدیل به طور قابل توجهی در مراحل اولیه (تا 21 روز) بهبود یافته است، این نتیجه تأیید می کند که محتوای گلایسین+ سرین باید در این مراحل مستقل از مواد تشکیل دهنده خوراک در نظر گرفته شود.
  • زمانی که حداقل محتوای گلایسین+ سرین در نظر گرفته شد، عملکرد در مراحل رشد-2 و پایانی تحت تأثیر قرار نگرفت.

نتیجه

کنجاله سویا نه تنها گران است، بلکه کاهش اتکای ما به این منبع پروتئین از دیدگاه اقتصادی نیز ضروری است. این مطالعه نشان می‌دهد که متخصصان تغذیه طیور می‌توانند به طور موفقیت‌آمیز سطوح کنجاله سویا را با گنجاندن صحیح اسیدهای آمینه کریستالی (سنتتیک) کاهش دهند. بسته به منطقه، تقاضای بازار محلی و مقررات زیست محیطی، از این روش می توان برای کاهش هزینه های خوراک یا تولید خوراک طیور قابل قبول تر یا هر دو استفاده کرد.

با این حال، برای یادگیری اینکه آیا می‌توانیم درصد پروتئین خام را بدون افت در عملکرد رشد کاهش دهیم، به تحقیقات بیشتری نیاز است. همچنین نیاز به مطالعه این موضوع در جیره های مختلف مثلا فرمولاسیون با مواد خام دیگر (مانند گندم یا ترکیبات جایگزین غلات) وجود دارد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *