کولین در تغذیه: نقش، منابع و رویکردهای جدید آن
کولین به عنوان یک ماده مغذی مهم به ویژه در طیور استفاده می شود، زیرا به حفظ یکپارچگی غشای سلولی و بلوغ طبیعی غضروف های استخوانی کمک می کند و در نتیجه از پروسیس جلوگیری می کند.
اگرچه اولین اشاره به “کولین” مربوط به قرن نوزدهم است (در سال 1850، تئودور گوبلی قبلاً یک ماده به نام “لسیتین” را توصیف کرد، و سپس، در سال 1862، آدولف استرکر لسیتین استخراج شده از صفرا را حرارت داد و یک ماده شیمیایی نیتروژن دار جدید به نام “کولین” تولید کرد. نقش تغذیه ای کولین تا دهه 1930 به خوبی شناخته نشده بود.
از آن زمان، تحقیقات متعددی کولین را به عنوان یک ماده مغذی ضروری معرفی کرده اند که عملکردهای اصلی آن را می توان در چهار دسته خلاصه کرد (زایسل 2006، گارو 2007، راجالکشمی 2010).
1. به عنوان ماده تشکیل دهنده مورد نیاز فسفولیپیدها، کولین برای ساخت و حفظ ساختارهای سلولی و همچنین برای اطمینان از بلوغ طبیعی ماتریکس غضروف استخوان و جلوگیری از پروسیس در جوجه های گوشتی ضروری است.
2. کولین نقش اساسی در متابولیسم چربی در کبد بازی می کند و از تجمع غیرطبیعی چربی در سلول های کبدی (کبد چرب) با انتقال چربی ها در قالب لیپوپروتئین و لسیتین و یا با افزایش استفاده از اسیدهای چرب، جلوگیری می کند.
3. کولین پیش ساز سنتز استیل کولین است که انتقال تکانه های عصبی را ممکن می سازد.
4. کولین گروه های متیل ناپایدار را برای تشکیل متیونین از هموسیستئین و کراتین از گوانیدواستیک اسید فراهم می کند.
| بیشتر بخوانید: جایگزینی متیونین و کولین با بتائین: بتائین یک ماده مغذی است که معمولاً به عنوان یک افزودنی خوراک در تغذیه و عمدتاً به عنوان دهنده متیل استفاده می شود… بیشتر |
همچنین، از آنجایی که کولین حاوی گروه‌های متیل فعال بیولوژیکی است، متیونین می‌تواند تا حدی توسط کولین و هموسیستئین ذخیره شود.
اگرچه برخلاف بیشتر ویتامین‌ها، کولین می‌تواند توسط اکثر گونه‌ها سنتز شود، این سنتز ممکن است برای برآوردن نیازهای حیوان کافی نباشد (به مقدار کافی یا به اندازه کافی سریع نباشد) و کولین را به یک جزء ضروری از جیره تبدیل کند.
کولین در چندین ماده غذایی وجود دارد که به طور سنتی برای فرمولاسیون خوراک استفاده می شود – 7374 میلی گرم در کیلوگرم ماده خشک در کنجاله کلزا ، 2899 – 3182 میلی گرم در کیلوگرم ماده خشک در کنجاله سویا ، 1743 میلی گرم در کیلوگرم ماده خشک گندم، 1162 میلی گرم در کیلوگرم ماده خشک جو، 617 میلی گرم در کیلوگرم ماده خشک ذرت ، (جدول INRA-CIRAD-AFZ)، اما اطلاعات کمی در مورد زیست فراهمی کولین در مواد اولیه خوراک وجود دارد، و انتظار می رود تفاوت هایی بر اساس شرایط رشد محصول، تیمار، فصل، سال و غیره وجود داشته باشد.
بنابراین، برای غلبه بر تنوع در غلظت مواد خام و عدم قطعیت زیست فراهمی ، یک مکمل حاوی مقادیر کافی کولین مورد نیاز است که نیازهای ضروری و غیر ضروری گونه های مختلف حیوانی را تامین کند.
رایج‌ترین منبع کولین، کلرید کولین است که در با سنتز شیمیایی، در اثر واکنش متانول و آمونیاک تولید می‌شود که باعث ایجاد تری متیل آمین (TMA) می‌شود و واکنش بعدی آن با اکسید اتیلن باعث تولید کولین می‌شود. کولین کلرید از واکنش کولین با هیدروکلراید به دست می‌آید. از نظر تجاری، کلرید کولین در هر دو شکل مایع و پودر موجود است، با تفاوت‌هایی در مورد محتوای کولین و میزان فعالیت کولین (جدول 1):
جدول 1: منابع تامین کولین همراه با فعالیت کولین آن
| کولین کلراید % | 50 | 50 | 60 | 75 |
| شکل محصول | جامد | جامد | جامد | مایع |
| ماده کمکی (کریر) | گیاهی | گیاهی | گیاهی | – |
| رطوبت | 12 | 2.5 | 2 | 25 |
| معادل کولین (فعالیت)% | 43 | 43 | 52 | 65 |
| کلر % | 12.5 | 12.5 | 15 | 19 |
| نیتروژن% | 5 | 5 | 6 | 7.5 |
با این حال، با وجود استفاده گسترده، کولین کلرید شیمیایی دارای معایبی است:
خورندگی: کولین کلرید مایع بسیار خورنده است و نیاز به روش های نگهداری، حمل و نقل و جابجایی خاصی دارد.
بعلاوه، کولین کلرید برای ویتامین ها بسیار مخرب است و پایداری ویتامین ها را در پیش مخلوط های حاوی آن کاهش می دهد (کوئلیو و همکاران گزارش کردند که حفظ ویتامین K در دوره 6 ماهه در یک پیش مخلوط ویتامین حاوی کولین کلرید، 57 درصد کمتر از یک پیش مخلوط بدون آن بود و همچینین مقادیر ویتامین های آ، ب1 و سی به ترتیب 37، 40 و 50 درصد کمتر از حالتی بود که مکمل بدون کولین بوده است.
جاذب رطوبت: کولین کلرید شیمیایی بسیار جاذب رطوبت است و رطوبت را به فرآورده های همراه آن جذب می کند که اختلاط یکنواخت را دشوار می کند و منجر به مشکلات سیالیت در محصول نهایی می شود.
محتوای تری متیل آمین : محتوای تری متیل آمین باید کمتر از 200-300 میلی گرم بر کیلوگرم باشد. به هر حال، حتی اگر در حد مجاز باشد، حدود 67 درصد از کولین در طول فرآیند هضم به TMA تبدیل می‌شود و میزان ورود کولین کلراید را محدود می‌کند.
نرخ ورود: علاوه بر فعالیت کم معادل کولین (43-65٪، همانطور که در جدول 1 نشان داده شده است)، تنها 33 درصد از کولین جذب می شود، که نیاز به نرخ گنجاندن بالاتر در جیره دارد.
