مواد مغذی ضروری برای کاهش لنگش در جوجه های گوشتی
لنگش یک بیماری عمده تولیدی است که بر رفاه و سود پرورش جوجه های گوشتی تأثیر می گذارد. زیان های اقتصادی ناشی از لنگش در نتیجه کار بیشتر برای درمان، درمان های مکرر، حذف، کشتار زودهنگام و … ایجاد می شود.
تخمین زده می شود که تا 16 درصد از جوجه های گوشتی در یک مرغداری می توانند فلج شوند. اختلالات استخوانی، بافتی و عصبی ناشی از کمبود مواد مغذی و گاهی اوقات مازاد مواد مغذی نقش عمده ای در ایجاد لنگش جوجه های گوشتی دارد. در نتیجه، مواد معدنی و ویتامین ها به طور منظم در جیره جوجه های گوشتی برای جلوگیری از کمبود مواد مغذی، تامین نیازهای بالاتر جوجه های گوشتی در شرایط استرس زا در سیستم تولید تجاری و برای جلوگیری از ضررهای مالی و مشکلات رفاهی ناشی از لنگش تامین می شوند.
| بیشتر بخوانید: تاثیر عوامل تغذیه ای در مشکلات استخوانی جوجه های گوشتی؛ مشکلات استخوانی در سویه‌های جوجه گوشتی علیرغم انجام فعالیت های اصلاح نژادی مختلف که روی راندمان … بیشتر |
ویتامین D و متابولیت های آن
ویتامین D معمولاً به شکل سنتتیک به جیره جوجه‌های گوشتی اضافه می‌شود، زیرا مواد خام جیره حاوی ویتامین D کمی هستند یا اصلاً ویتامین D ندارند. قدرت ویتامین D3 بسیار بالاتر از ویتامین D2 برای جوجه‌های گوشتی است، بنابراین، افزودن ویتامین D3 به جیره‌های طیور ترجیح داده می‌شود. نیاز به ویتامین D3 مورد نیاز برای استخوان قشری (کورتیکال) پس از 14 روزگی کاهش می یابد. سطوح بالای ویتامین D در جیره غذایی باعث افزایش استفاده از فسفر فیتات و ابقای کلسیم و فسفر می شود و بر سلامت پاها و وزن بدن تأثیر منفی می گذارد. علاوه بر این، افزایش نیاز به کلسیم و فسفر در ژنوتیپ جوجه‌های گوشتی مدرن بر نیاز ویتامین D3 برای ایجاد رشد بهینه و خاکستر استخوان تأثیر می‌گذارد. مکمل جیره غذایی جوجه های گوشتی با ۲۵-هیدروکسی کوله کلسیفرول، فعال ترین متابولیت هورمونی ویتامین D از نظر بیولوژیکی، بروز و شدت اختلالات پا را کاهش می دهد و معدنی شدن استخوان را افزایش می دهد.
ویتامین های A و E
کمبود ویتامین A منجر به کاهش کلسیمی شدن و رشد استخوان در جوجه های گوشتی می شود. بنابراین، این ویتامین در سطوح نسبتاً بالایی به جیره غذایی اضافه می شود. با این حال، نتایج متناقضی در مورد تأثیر ویتامین A بیش از حد بر بروز لنگش در جوجه‌های گوشتی وجود دارد. کمبود ویتامین E باعث افزایش بروز ناهنجاری‌های ساق پا، به‌ویژه انحراف جانبی یا داخلی استخوان درشت نی یا متاتارسوس پروگزیمال شده و منجر به دیستروفی عضلانی می‌شود که با اختلال در فعالیت پرنده آشکار می‌شود. سطوح بیش از حد ویتامین‌های A و E در جیره می‌تواند باعث کاهش جذب ویتامین D3 توسط جوجه‌های گوشتی شود، به‌ویژه در شرایطی که میزان کلسیم و ویتامین D ناکافی باشد.
ویتامین B
کمبود ویتامین B با ناهنجاری‌های پا و لنگش در جوجه‌های گوشتی همراه است. پروتئین بیش از حد در جیره غذایی نیاز متابولیکی به ویتامین B6 را افزایش می‌دهد که باعث توقف رشد طولی استخوان می‌شود. در این شرایط افزودن ویتامین B6 و عنصر روی باعث کاهش بروز ناهنجاری و لنگش پا می‌شود. جو و گندم حاوی سطوح پایینی از بیوتین هستند که می‌تواند منجر به تغییر شکل مفصل تیبیومتاتارسال، لغزش تاندون‌ها، درماتیت کف پا و گسترش عفونت‌های باکتریایی به مفاصل شود.
علاوه بر این، کمبود کولین که اغلب به دلیل شباهت آن به ویتامین‌های گروه B در این دسته گروه‌بندی می‌شود، با تغییر شکل و لنگش مفصل تیبیومتاتارسال مرتبط است. کمبود نیاسین منجر به بدشکلی پا، انحرافات داخلی استخوان ساقی-پاشنه ای (تیبیوتارسال) و کف پایی (تارسال-متاتارسال) می‌شود. کمبود ریبوفلاوین باعث بدشکلی ساق پا، پیچ خورده انگشت پا و تحلیل عصب محیطی می‌شود.
ویتامین C و اسید فولیک
ویتامین C (اسید اسکوربیک) در سنتز کلاژن نقش دارد و از ایجاد ناهنجاری و لنگش پا در جوجه های گوشتی جلوگیری می کند. کمبود اسید فولیک منجر به افزایش انحراف استخوان جانبی یا میانی همراه با لغزش تاندون‌ها و انگشتان کج می‌شود. پروتئین و چربی بیش از حد در جیره غذایی با متابولیسم اسید فولیک تداخل دارند و باعث افزایش اختلالات پا در شرایط کمبود اسید فولیک می‌شوند.
کلسیم و فسفر
کلسیم و فسفر از مواد معدنی مهم در استخوان هستند و تعادل بین این مواد مغذی در جیره جوجه های گوشتی ضروری است. سطح پایین کلسیم و فسفر یا عدم تعادل بین این مواد مغذی منجر به راشیتیسم و دیسکندروپلازی درشت نی می شود. کلسیم معمولاً در اکثر منابع غذایی فراوان است و بیشتر فسفر موجود در غلات به شکل فیتات است که برای جوجه‌های گوشتی دسترس پایینی دارد. عواملی مانند غلظت جیره، اشکال فیزیکی و شیمیایی مواد معدنی، سرعت عبور خوراک و ویسکوزیته هضم، عوامل کیلاته کننده و بر همکنش مواد معدنی، pH روده و برهمکنش با پروتئین، چربی و کربوهیدرات جیره بر جذب کلسیم و فسفر تأثیر می گذارد.
نتیجه گیری
تغذیه نامناسب در نتیجه کیفیت، مصرف و جذب مواد تشکیل دهنده خوراک و اشتباه در فرمولاسیون و اختلاط جیره، بروز لنگش جوجه های گوشتی را در محیط های تجاری افزایش می دهد. با توجه به تغییرات سریع در پتانسیل رشد ژنوتیپ جوجه های گوشتی مدرن، سطح بهینه برخی از مواد مغذی ضروری برای سلامت پاها باید اصلاح شود. علاوه بر این، تحقیقات بیشتری برای اصلاح فرمول غذایی تجاری جوجه های گوشتی برای بهبود سلامت، رفاه و بهره وری مورد نیاز است.
